Wat is mijn volgende stap?
Een ondernemende collega bij mij in de praktijk.
Ze wil graag zicht op haar volgende stap in het ondernemen. Ze merkt dat ze veel intuïtieve vaardigheden heeft die ze eigenlijk al wel inzet in haar praktijk, maar heeft het idee dat ze dat nog meer kan doen. Ze vraagt zich af of ze een bepaalde opleiding zal doen. Of haar diensten nog overzichtelijk zijn wanneer ze meer talenten erbij pakt van zichzelf en vooral ook: Hoe zet ik dit in? Hoe breng ik het samen in mijn werkzaamheden? Ze heeft geleerd dat je als ondernemer vooral moet richten op één ding. Helder product of dienst. Hoe moet ik dit dan allemaal naar buiten brengen?
Eigenlijk gebeurt er op dit moment in haar leven heel veel. Ze wil er grip op, een plan maken. In haar hoofd uitstippelen. Maar eigenlijk merkt ze dat ze daar almaar onzekerder van wordt. Het komt erop neer dat zij wordt uitgenodigd om meer te vertrouwen op haar talenten en daar meer gebruik van te maken. Wanneer ik haar in een opstelling zet vertelt ze ook helder wat zij zichzelf ziet doen. Als alles kan en alles stroomt dan hoef ik er niet meer over na te denken. Dan vertrouw ik veel meer op mijn kunnen en zijn. Dan hoef ik minder mijn best te doen en komt het ook naar mij toe.
Dan waar zij nu staat. Vanuit deze positie maakt zij zich (bijna letterlijk) kleiner. We ervaren dat hier een klein meisje staat dat het zo goed wil doen. Voorzichtig is geworden omdat zij weinig erkenning heeft ervaren in wie zij is. Ze is zich gaan aanpassen om te willen voldoen aan de verwachtingen, de verwachtingen zoals zij die voelde vanuit haar ouders.
Belemmerende overtuigingen
En nu weet ze niet goed wat ze wil. Ja, eigenlijk ook weer wel, maar een aantal belemmerende overtuigingen die ze hierin tegen komt zijn:
‘je kunt toch niet zomaar doen wat jij leuk vindt? Haar ouders werkten ook hard, het leven is niet alleen maar leuk, doe maar gewoon, stel je niet zo aan, het leven draait nu eenmaal niet alleen om jou’
Uitspraken die zij ooit voor waar heeft aangenomen. En nu is het groter dan zijzelf. Iedere keer wanneer zij als ondernemer voelt dat ze een stap kan doen, voelt dit ook spannend. Voelt zij die angst. Die angst die zij zo goed kent en die haar beschermt. Beschermt tegen pijn van afwijzing wanneer zij die enkele keren wel deed wat haar hartje ingaf. Dit maakte haar voorzichtig. Zacht, lief, invoelend, zij kon en kan haar best doen om er bijna niet te zijn. Zichzelf kleiner maken. Ze is goed in zichzelf onzichtbaar maken. Als ruimte innemen zoals moeite kost, dan maar niet.
Ze heeft als tiener en jong volwassene geleerd dat het anders werkt. Ze leerde met vallen en opstaan enigszins op te komen voor zichzelf. Leerde met vallen en opstaan dat het ook veel brengt wanneer je doet wat je zelf leuk vindt. Ze leerde zich af zetten tegen dat wat haar zo klein had gehouden. Schoppen, weggaan, andere uitersten opzoeken.
Echter nog altijd komt ze deze belemmeringen tegen. Iedere keer komt de angst om de hoek kijken. “Voorzichtigheid geboden, maak je maar weer een stukje kleiner is haar reactie”. En ze is er klaar mee. Het is als een blok aan haar been, met de jaren heeft ze namelijk ervaren wat zij kan bereiken met het inzetten van haar kracht. ‘Alleen voelt het nu niet alsof het stroomt. Het blijft mijn best moeten doen. Het blijft iets in gang zetten en daar niet volop de vruchten van kunnen plukken.
Helemaal ZIJN
Het voorzichtige kleine meisje in haar is óók heel sterk. En blijft haar best doen om zich te laten gelden. Om ook gehoord te worden. De sterke, grotere, de tiener in deze vrouw heeft er in die tijd een laagje over heen gelegd, die kleine zou haar niet meer dwars zitten.
We stellen op en ik laat haar voelen. Vanuit ZIJN, vanuit liefde kan ze nu kijken naar deze angst dat ze nu leert kennen als kleine voorzichtige meisje in haar. Ze heeft recht van spreken. Ze was toen bang. En is nooit echt gehoord. Door er zelf ook nooit gehoor aan te hebben gegeven is deze kleine in haar niet alleen als een beschermer in haar systeem te werk gegaan maar vooral ook als een belemmeraar. Iemand die de boel wel even dwarsboomt als je net denk dat het lekker gaat. Een blokkade had zich gevormd in haar systeem. Zij zag dit als last maar we ontdekken hierin ook: dat deze er met het dwarsliggen voor zorgt, dat ze wel tijd moet nemen om te voelen wanneer zij teveel in haar hoofd gaat.
Ze staat daar te kijken naar die kleine die ze heeft opgesteld en zegt: ‘ze hoort bij mij. Het is een deel van mij. Dit ben ik ook. Ik zag die voorzichtigheid als iets slechts, een blok aan mijn been. Maar daarmee probeer ik een deel van mijzelf steeds weer weg te zetten.’
We pakken de kleine erbij. Ze geeft haar een nieuwe plek. Dezelfde plek als haar krachtige zelf. Ze voelt. Het stroomt. Letterlijk. Tranen. Ze laat los, ze ervaart kracht, ze ervaart spanning, ze ervaart angst, ze ervaart kracht. Allemaal. ‘En het is allemaal goed, het mag er allemaal zijn’ Vertelt ze. ‘Dat kan ik echt voelen.’ En: ‘Ik krijg helemaal zin in de toekomst. Deze is mij nu heel helder. Alsof ik nu een andere werkelijkheid zichtbaar heb. Ik voel enorm veel vertrouwen. Ik mag ZIJN. Helemaal.’
Door voelen ruimte in denken en doen
Een paar weken later zien we elkaar weer. Wauw, wat een andere vrouw zit er hier voor mij. Ze straalt vertrouwen, passie en kracht uit. Ze vertelt mij dat ze rust en vertrouwen ervaart. Echt kan voelen. Dat ze hier iedere dag volop van geniet en dat het haar nu al heel veel brengt. Of ze weer een opleiding gaat doen weet ze nu even niet. Het voelt alsof het wat minder nodig is. Ze zet een stap binnen haar onderneming door nu ook de diensten aan te bieden waarvan zij het eerst zo spannend vond. ‘Het voelt zo goed en het is ook zo leuk’ vertelt ze mij. ‘Spannend blijft het wellicht, maar ik kijk daar zo anders naar. Het is een andere spanning. Ik laat nu niet meer wat ik echt wil. Waar ik van binnen blij van word daar geef ik uiting aan. Dat voorzichtige meisje in mij heb ik echt omarmt en daar is ze heel blij van geworden. Samen met die krachtige jonge vrouw in mij staan we enorm sterk. Dat is echt heel gaaf om te ervaren!’
Samen kijken we terug op hoe zij de eerste keer bij mij binnen kwam. Hoe is het nu met haar vragen van toen: hoe kun je die verschillende diensten samenbrengen?
We komen tot een prachtige conclusie:
Je BENT veelzijdig. Je hoeft je niet op een ding te richten. Je kunt echt alles doen wat jij leuk vindt. Met deze ruimte in denken schep je mogelijkheden in doen voor jezelf.
Je hoeft niet perse een specialist ergens in te worden. Waar je specialist in mag worden is in het ZIJN van jeZelf. Dat is wat het leven van je vraagt en waar je invloed op hebt. Jij, helemaal. Met alles in jou. Dat mag je uiting geven. Dat mag je delen met de ander. De wereld laten zien. Er is maar 1 JIJ. Als je bewust omgaat met waar je invloed wel ligt, geeft dit ook reactie daarbuiten. Zo binnen, zo buiten. Helemaal Jij, daar komen klanten, precies die klanten waar jij blij van wordt, wél op af.